بررسی اثر عصاره الکلی گیاه رازک (humulus lupulus) بر تعدادی باکتری های گرم منفی و باکتری های گرم مثبت

مقدمه: از جمله معضلات شایع در دنیای پزشکی، مسأله مقاومت باکتری ها در برابر آنتی بیوتیک ها بوده، بنابراین یافتن ترکیبات ضد میکربی جدید با کم ترین اثرات جانبی امری لازم و ضروری می باشد. با توجه به وجود ترکیبات بیولوژیکی فعال در گیاه رازک humulus lupulus و استفاده هایی که از این گیاه در طب سنتی به عمل می آمد، به نظر می رسد که این گیاه دارای قابلیت ضد باکتریایی قابل ملاحظه ای باشد. هدف: هدف از این مطالعه، بررسی اثر ضد باکتری عصاره الکلی گل این گیاه بر روی چهار سویه مرجع از استافیلوکوکوس اورئوس (1112ptcc)، اشریشیا کلی (1276 ptcc)، سودوموناس آئروژینوزا (1430 ptcc)، باسیلوس سوبتیلیس (1023 ptcc)، می باشد. روش بررسی: این مطالعه به صورت in vitro طراحی شد و اتانل 96 درجه به عنوان حلال در عصاره گیری پودر گیاه رازک استفاده شد. خاصیت ضدباکتری عصاره الکلی این گیاه ابتدا به روش چاهک پلیت در محیط مولرهینتون آگار بررسی شد و حداقل غلظت مهار کننده و حداقل غلظت کشنده2با استفاده از درصد غلظت های مختلف عصاره تعیین شد. پایداری خاصیت ضدباکتری عصاره نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: غلظت های معینی از این عصاره دارای اثر ضدمیکروبی قابل توجهی روی باکتری ها بودند. تاثیر عصاره ها با کم شدن غلظت آن ها کم می شود. عصاره رازک در تمامی غلظت ها به خصوص غلظت 1000 و 500 میلی گرم بر میلی لیتر به طور معنی داری اثر مهاری روی رشد باکتری های گرم مثبت (استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سوبتیلیس) داشتند که در این میان غلظت 125 میلی گرم بر میلی لیتر در مورد باکتری باسیلوس سوبتیلیس و غلظت 5/62 میلی گرم بر میلی لیتر در مورد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس دارای هر دو اثر مهاری و کشندگی بود. نتیجه گیری: علی رغم تاثیر برخی از غلظت های عصاره الکلی این گیاه بر باکتری ها، برای معرفی آن به عنوان جایگزین داروهای ضدمیکروبی، به بررسی های وسیع تری نیاز است.